نگرانی از کوری ناگهانی و بیماری های چشمی که باعث نابینایی می شود، برای بسیاری از افراد وجود دارد. از این رو، انجام معاینات جامع و منظم چشم توسط چشم‌پزشک برای شناسایی و نظارت بر این بیماری‌ها از اهمیت بسزایی برخوردار است. این امر کمک می‌کند تا از دریافت درمان مناسب در زمان مناسب برای چشمان خود اطمینان حاصل کنید. در ادامه به رایج‌ترین مشکلات چشمی که می‌توانند منجر به از دست دادن بینایی شوند، اشاره خواهیم کرد.
۴ بیماری چشمی که منجر به کوری می‌شوند
عوامل متعددی از جمله عیوب انکساری و بیماریهای چشمی می‌توانند بر بینایی شما تأثیر بگذارند. بیماریهای چشمی در صورت عدم درمان مناسب، می‌توانند منجر به از دست دادن موقت یا دائمی بینایی شوند، بنابراین درک آنچه ممکن است رخ دهد بسیار مهم است.
۱: دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD):
دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD) یک بیماری چشمی است که به دلیل مشکلات در ماکولا، بخش کوچکی از شبکیه در پشت چشم، رخ می‌دهد. این بیماری یکی از علل اصلی نابینایی در افراد بالای ۵۰ سال است.
دو نوع دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD) وجود دارد: نوع آتروفیک و نوع اگزوداتیو. تقریباً ۹۰ درصد از افراد مبتلا به این بیماری از نوع آتروفیک رنج می‌برند که می‌تواند منجر به زخم شدن ماکولا شود. نوع اگزوداتیو زمانی رخ می‌دهد که مایعات از شبکیه نشت می‌کنند.
دژنراسیون ماکولا نوع آتروفیک به‌طور تدریجی بر دید مرکزی فرد تأثیر می‌گذارد، در حالی‌که نوع اگزوداتیو می‌تواند منجر به از دست دادن سریع‌تر بینایی شود. علی‌رغم عدم وجود درمان قطعی برای AMD، برخی از تحقیقات نشان داده‌اند که بین مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها و کاهش احتمال ابتلا به این بیماری ارتباطی وجود دارد، هرچند تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است.
۲: آب مروارید:
آب مروارید به‌صورت کدر شدن یا تاری در لنزهای چشم ظاهر می‌شود که مانع از عبور صحیح نور به چشم می‌گردد. این امر می‌تواند منجر به مشکلاتی در بینایی شود و یکی از چالش‌برانگیزترین مشکلات چشمی است. افراد بالای ۵۵ سال احتمال بیشتری برای ابتلا به آب مروارید دارند، اما این بیماری می‌تواند در افراد جوان‌تر هم رخ دهد.
نوع آب مروارید بسته به محل آن در هر عدسی چشم متفاوت است. سه نوع اصلی آب مروارید وجود دارد که شامل nuclear (در مرکز عدسی چشم ایجاد می‌شود)، cortical (در ناحیه اطراف هسته عدسی تاثیر می‌گذارد) و posterior capsular (در قسمت پشت و بیرونی عدسی ایجاد می‌شود) است. آب مروارید posterior capsular معمولاً سریع‌تر از انواع دیگر رشد می‌کند.
در حالی که هیچ راه قطعی برای جلوگیری از پیشرفت آب مروارید وجود ندارد، مراجعه به چشم پزشک برای دریافت مراقبت های اولیه و برنامه ریزی برای درمان بسیار مهم است. انجمن چشم پزشکی آمریکا (AOA) همچنین استفاده از عینک آفتابی در فضای باز و مصرف غذاهای غنی از آنتی اکسیدان را برای حفظ سلامت چشم توصیه می کند.
مطالعه بیشتر: چه ارتباطی بین آنتی اکسیدان ها و سلامت چشم ؟
۳: رتینوپاتی دیابتی
دیابت می‌تواند به رگ‌های خونی کوچک در شبکیه و سایر قسمت‌های بدن آسیب برساند و منجر به رتینوپاتی دیابتی شود. یکی از علائم این بیماری چشمی، نشت مایعات از رگ‌های خونی شبکیه است. التهاب می‌تواند پس از نشت مایعات در شبکیه رخ دهد و منجر به تاری دید شود.
به طور کلی، دو نوع رتینوپاتی دیابتی وجود دارد: رتینوپاتی دیابتی غیر تکثیری (NPDR) و رتینوپاتی دیابتی تکثیری (PDR). در مراحل اولیه، افراد مبتلا به رتینوپاتی دیابتی معمولاً NPDR را تجربه می‌کنند که در بسیاری از موارد بدون علامت یا با علائم خفیف همراه است. با این حال، در صورت بروز التهاب در ماکولا یا آسیب به رگ‌های خونی، ممکن است علائمی مانند کاهش دید یا تاری دید ظاهر شود.
رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو (PDR) نوع شدیدتری از رتینوپاتی NPDR است که در آن، کمبود اکسیژن در شبکیه باعث رشد عروق خونی جدید و غیرطبیعی می‌شود. در حالی که PDR می‌تواند تهدید جدی برای بینایی باشد، رتینوپاتی دیابتی غیر پرولیفراتیو (NPDR) نیز می‌تواند به مرور زمان پیشرفت کرده و به PDR تبدیل شود. صرف نظر از نوع و شدت رتینوپاتی دیابتی، مراجعه به چشم پزشک و پیگیری درمان‌های مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است. پزشک متخصص می‌تواند با توجه به شرایط بیمار، بهترین روش‌های درمانی را برای کنترل بیماری و حفظ بینایی توصیه کند.
مطالعه بیشتر: هر آنچه که باید درباره تاثیر دیابت بر بینایی بدانید
۴: گلوکوم
گلوکوم یک بیماری چشمی است که باعث آسیب به عصب بینایی می‌شود و در صورت عدم درمان، می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی شود. علت اصلی گلوکوم معمولاً افزایش فشار داخل چشم است، اما گاهی اوقات افراد با فشار طبیعی چشم نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند.
گلوکوم یک بیماری چشمی است که باعث آسیب به عصب بینایی می‌شود و می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی و کوری شود. بسیاری از افراد مبتلا به گلوکوم، به نوعی از این بیماری به نام گلوکوم زاویه باز اولیه مبتلا هستند که ممکن است در ابتدا هیچ علامتی نداشته باشد. به همین دلیل، بسیاری از افراد تا زمانی که بینایی آنها آسیب نبیند، از وجود این بیماری در خود بی‌اطلاع هستند. اگرچه گلوکوم یکی از علل اصلی نابینایی در جهان است، اما بسته به شدت بیماری، ممکن است فقط بر بینایی محیطی یا مرکزی فرد تأثیر بگذارد.
انواع مختلفی از گلوکوم وجود دارد، از جمله گلوکوم زاویه‌بسته حاد که در صورت افزایش فشار چشم و بروز هرگونه درد یا قرمزی در چشم باید فوراً به چشم‌پزشک مراجعه شود. با اینکه گلوکوم ممکن است قابل پیشگیری نباشد، پزشک می‌تواند راه‌حل‌هایی برای کمک به علائم از دست دادن بینایی توصیه کند.
مطالعه بیشتر: انواع جراحی چشم چیست و دلایل نیاز به آنها
نتیجه گیری
علل اصلی کوری شامل بیماریهای چشمی مانند AMD، آب مروارید، رتینوپاتی دیابتی و گلوکوم است. شناخت این بیماری‌ها و عوامل خطر آنها می‌تواند به شما در اتخاذ بهترین تصمیمات برای مراقبت از چشم‌های خود کمک کند.
برخی از این بیماری‌ها می‌توانند به مرور زمان بر بینایی شما تأثیر بگذارند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به صورت ناگهانی رخ دهند. برای یافتن بهترین درمان برای کوری، توصیه می‌کنیم با یک چشم‌پزشک مشورت کنید.
